zxcv.fotkoblog.pl

życie czemu się pierdolisz? nie rozumiem już sensu istnienia, zaczynam mieć myśli samobójcze.

wkurwia mnie to wasze współczucie, gówno o mnie wiece a chcecie pomóc.

nigdy nie będziecie w mojej sytuacji, na moim miejscu więc po co pytacie co mi jest.

nie będę się zwierzać, nie będę brać ludzi na litość.

tutaj jestem anonimowa, piszę co chcę.

mojemu przyjacielowi życie się też sypie, nie umiem nic na to poradzić ale lubię razem z nim posiedzieć i ponarzekać na to gówno.

przynajmniej chwilowa ulga.

nasi ojcowie praktycznie są tacy sami. 

w tym że mój jest alkoholikiem, nie wiem jak jest u niego.

mój wypił, krzyczał, zwyzywał mnie, złapał zbyt mocno za nadgarstek.

najgorsze jest to, że spierdolił mi całą psychikę. od małego tak mam. ciągłe kłótnie, nieporozumienia i mówiące ściany. teraz jest już gorzej, bo rozumiem o co chodzi. jest na maxa źle, chce mnie wypierdolić z domu, każe iść do domu dziecka. jak na razie na słowach się kończy.

a co będzie jak słowa przejdą w czyny? nie wiem co ze sobą zrobię.

wszędzie byłoby lepiej niż tu.

czuję się tu jak w klatce.

nie rozumiem skąd w człowieku tyle nienawiści.

myślałam o samobójstwie, co by zrobił, jak zareagował gdyby się dowiedział.

ja przynajmniej bym go nie żałowała.

sprawiłby mi tym ulgę.

wiem, że to ojciec. ojciec? skurwiel a nie ojciec.